Vragenronde 1 (middagprogramma)
Download de opname van de eerste vragenronde. (Klik rechts met muis en kies voor opslaan.)
Download de opname van de tweede vragenronde. (Klik rechts met muis en kies voor opslaan.)
De bovenstaande opnamen zijn gemaakt op onze eerste themadag op maandag 9 november 2015.
Download de tweede lezing van Mark Kinzer. (Klik rechts met muis en kies voor opslaan.)
De bovenstaande opname is gemaakt op onze eerste themadag op maandag 9 november 2015.
Download de eerste lezing van Mark Kinzer. (Klik rechts met muis en kies voor opslaan.)
De bovenstaande opname is gemaakt op onze eerste themadag op maandag 9 november 2015.
Door J. Bol
In twee eerdere artikelen heb ik dit jaar stilgestaan bij de sleutelrol die Joden hebben gespeeld bij het tot stand komen van Nostra Aetate.1 Dat is niet zo maar, 2015 is een jubileumjaar. 28 oktober is het precies vijftig jaar geleden dat de Rooms Katholieke Kerk tijdens het Tweede Vaticaans Concilie met deze historische verklaring definitief afscheid nam van eeuwenoude anti-Joodse denkbeelden. Nostra Aetate is een beslissend keerpunt in de relatie Jodendom – Christendom van groot historisch gewicht. De verklaring moet gezien worden in de context van het brede spectrum van tal van kerkelijke verklaringen uit de jaren zestig, zeventig en tachtig van de vorige eeuw die ongeveer hetzelfde verwoordden. De ontstaansgeschiedenis van Nostra Aetate maakt deel uit van een bewustwordingsproces waarin veel kerkgenootschappen zich in die jaren bevonden. Wel kan gezegd worden dat de Rooms Katholieke Kerk in 1965 met deze verklaring voorop liep. In de vierde paragraaf van Nostra Aetate, die specifiek handelt over de relatie van de Kerk met het Jodendom, lezen we onder meer het volgende:
In het oktober nummer van maandblad De Oogst, uitgave van Heil des Volks verschijnt een uitgebreid interview met Mark Kinzer. Een gedeelte van het interview waarin ook de themadag op negen november aan de orde komt, vindt u hieronder.
Indien u geen abonnement hebt op De Oogst kunt u op de website van Tot Heil des Volks, www.totheildesvolks.nl een proefabonnement nemen op De Oogst. U ontvangt het altijd zeer lezenswaardige maandblad dan drie maanden gratis. Daarna staat het u vrij om te beslissen of u abonnee blijft of niet.
Door Jeroen Bol
Het onderwerp van de themadag op negen november luidt ‘Israël in het hart van de Kerk’. Veel van wat u de afgelopen jaren hebt geschreven raakt aan dit thema. Wat bedoelt u te zeggen met deze uitspraak?
‘Israël in het hart van de Kerk’ en waarom is het zo wezenlijk voor u?
Messiaans Jodendom staat voor die groep Joden wereldwijd die belijden dat Jezus de Messias is en die tegelijk als Joden de Thora blijven onderhouden. In de Engelstalige wereld staan ze bekend als ‘Messianic Jews’. Zij hebben hun eigen Messiaans Joodse gemeentes waarin ze zowel gestalte zoeken te geven aan hun Jood zijn als aan hun geloof in Jezus als de Messias van Israël. Deze nog tamelijk jonge beweging is met name doorgebroken sinds eind jaren zestig van de vorige eeuw in de Verenigde Staten, maar ze heeft haar wortels deels al in de 19e eeuw. Veel jonge Amerikaanse Joden kwamen in die roerige jaren zestig radicaal tot geloof in Jezus als de Joodse Messias. Het had trekken van een nieuwe opwekkingsbeweging. Als Joden voelden deze jonge bekeerlingen zich meestal niet thuis in de gevestigde kerken en begonnen ze Joodse Messiaanse gemeentes op te zetten. De groep Messiaanse Joden wereldwijd is nog niet heel erg groot maar ze groeit wel gestaag, met name in Israël en in de Verenigde Staten, maar ook elders. Daniel Juster, David Stern en Mark Kinzer behoren tot de bekende leiders binnen de beweging. Messiaanse Joden staan in zekere zin heel dicht bij het allereerste begin van de kerk zoals beschreven in het boek Handelingen. In dat allereerste begin bestond de gemeenschap die geloofde dat Jezus de Messias van Israël is nagenoeg geheel uit Joden die de Thora onderhielden.Als ergens de Joodse wortels van de kerk duidelijk worden dan is het wel in de groep van Messiaanse Joden, die deel uit maken van de veel bredere beweging van Messias belijdende Joden. Zoals gezegd komen Messiaanse Joden samen in hun eigen Messiaans Joodse gemeenten. Maar er zijn ook veel Messias belijdende Joden die ervoor kiezen om deel uit te blijven maken van diverse kerkgenootschappen en ook van synagoges. Met name sinds 1967 is het aantal Messias belijdende Joden aanzienlijk in aantal toegenomen. De laatste tien jaar laten ook steeds meer hoogopgeleide Messiaanse theologen van zich horen. Er valt uiteraard veel meer te zeggen over Messiaanse Joden, hun theologie en hun groeiende betekenis voor de kerk van nu. Wie meer wil weten over deze belangrijke en boeiende beweging is het in 2010 verschenen boek ‘Joodse volgelingen van Jezus’ door Kees Jan Rodenburg een aanrader. Dit boek biedt op overzichtelijke wijze een schat aan informatie. Wie zich aanmeldt als donateur van de Jules Isaac Stichting ontvangt dit boek als welkomstcadeau. Voor nadere informatie over donateurschap kunt u op onze pagina ‘Word donateur’ terecht.
Mark S. Kinzer is een van de meest invloedrijke Messias belijdende Joodse theologen van dit moment. In 1971 kwam hij tot geloof in Jezus, of zoal hij als Jood zegt: in Yeshua. Hij was toen negentien jaar. Van meet af aan wist hij dat zijn nieuw gevonden geloof binnen de context van het Jodendom uitgeleefd zou gaan worden. Anders gezegd, van begin af aan stond het voor Kinzer vast dat geloof in Jezus geen breuk met zijn Jood zijn en met het Jodendom betekende. Zijn nieuwe geloof in Jezus bleek het begin van een fascinerende ontdekkingstocht waaraan hij de rest van zijn leven is gaan wijden: hoe tegelijk voluit Jood te zijn én voluit gelovige in Jezus als de Messias van Israël en de Zoon van God. En hoe tegelijk voluit deel uit te maken van de ecclesia, de gemeente van Christus én van het Joodse volk. De klassieke opvatting zowel van christelijke als van Joodse zijde is dat dat niet tegelijk kan. Kinzer is tot een heel andere conclusie gekomen: het kan wél, en hij heeft er een nieuwe term voor bedacht: ‘bilaterale ecclesiologie’. Bilaterale ecclesiologie staat voor een opvatting over het wezen van de Kerk die als geen ander de diepe verbondenheid van Jezus, Israël en de Kerk recht doet en toelicht. In dit ‘model’ functioneert Messiaans Jodendom als een brug tussen enerzijds het volk Israël en de kerk uit de volken anderzijds. Het Messiaans Jodendom heeft de mogelijkheid om deze unieke brugfunctie te (gaan) vervullen omdat ze tegelijk deel uitmaakt van het volk Israël en van de Kerk. Op dit moment is dit echt nog toekomstmuziek. Menselijk gesproken zijn we daar nog lang niet. Maar Kinzer is er diep van overtuigd dat God dit zelf mogelijk zal gaan maken en realiseren: het helen van de breuk tussen kerk en jodendom. En daarvoor ziet Kinzer een unieke en profetische rol weggelegd voor wat hij noemt ‘Messianic Judaism’. In zijn boek uit 2005, ‘Postmissionary Messianic Judaism’ legt Kinzer zijn exegetische en theologische kaarten hiervoor op tafel. Het is mijns inziens een van de belangrijkste boeken over de relatie Kerk-Israël die de afgelopen tien jaar zijn verschenen. Kinzers voorstellen verdienen de volle aandacht van iedere serieuze theoloog.